شهرستان ملایر یکی از شهرستانهای استان همدان ایران است. مرکز این شهرستان، شهر ملایر است. شهرستان ملایر به دلیل داشتن زمینهای کشاورزی گسترده دارای تاکستانهای بسیار زرخیز می باشد که بعد از شهر تاکستان دومین تولید کننده انگور کشور و بدلیل کاخانجات سبزه پاک کنی دومین صادر کننده کشمش در دنیا می باشد همچنین صنعت مبل و منبت این شهر شهره ایرانی دارد . شهرستان ملایر از شمال به شهرستانهای همدان و تویسرکان، از غرب به شهرستان نهاوند در استان همدان محدود است. همچنین این شهرستان از جنوب به شهرستان بروجرد(لرستان) و از شرق به شهرستان اراک در استان مرکزی محدود میشود.
قالی، کشمش(مانیزان)، شیره انگور(مانیزان)، باسلق(مانیزان)، سجوق، سبزه(جوزان)، مویز، عسل و کلوچه(کلوا),خیارشور(سامن) سوغات شهرستان ملایر هستند. شیره انگور این شهرستان به دلیل داشتن تاکستانهای انگور فراوان، از شهرت برخوردار است.
مسعود مصطفی جوکار (نایب قهرمان کشتی المپیک) میثم مصطفی جوکار (نایب قهرمان کشتی جوانان جهان) صادق گودرزی (نایب قهرمان کشتی جوانان جهان) امیر صادقیان(عضو تیم ملی بوکس)
مَلایر شهری در بخش مرکزی شهرستان ملایر در استان همدان واقع در غرب ایران است. این شهر پس از همدان، دومین شهر بزرگ این استان و مطابق لیست شهرهای پرجمعیت ویکیپدیا پنجاهمین شهر پرجمعیت ایران است . لازم به ذکر است که ملایر با برخی مراکز استانها همچون شهرکرد ویاسوج و ایلام جمعیت تقریبا یکسانی دارد. جمعیت شهرستان ملایر در سال ۱۳۸۵ بر اساس سرشماری عمومی، برابر 290 هزار نفر برآورد شدهاست و جمعیت شهر ملایر نزدیک به 156 هزار نفر می باشد. ملایر در زمان حکومت مادها پایتخت زمستانی برخی از مادها بوده است.همچنین شهرستان ملایر از شهرستانهای بزرگ منطقه است که از چهار بخش و پنج شهر تشکیل شده است.
جمعیت شهرهای ایران براساس سرشماری سال ۱۳۸۵ خورشیدی:
مردم | |
---|---|
جمعیت | 156 هزار نفر |
زبانهای گفتاری: | فارسی[۱] |
مذهب: | شیعه (اکثریت) |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت: | ۳۲۱۰ کیلومتر مربع |
ارتفاع از سطح دریا: | ۱۷۲۵ متر |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه: | ۲۸ درجه سانتیگراد |
بارش سالانه: | ۳۰۰ میلیمتر |
روزهای یخبندان سالانه: | ۵۰ روز |
اطلاعات شهری | |
شهردار: | دکتر امامی
سال تشکیل فرمانداری ویژه=1387 |
پیششماره تلفنی: | ۰۸۵۱ |
وبگاه: | ملایر |
تابلوی خوشآمد به شهر | |
ملایر زادگاه کریمخان به شما خوش آمد میگوید |
نامشناسی
نام این شهر پیشتر «دولتآباد» بود که در دورهٔ حکومت پهلوی به ملایر تغییر کرد. در مورد وجه تسمیه ملایر و اصل و ریشه آن اقوال مختلفی ازجمله موارد ذیل ذکر شدهاست:[۳]
ملایر ناحیهای کوهستانی با آب و هوای سرد و معتدل است که از دره و کوه پایههای زاگرس تشکیل شدهاست. منطقه ملایر همراه با بروجرد ناحیه بین رشته کوه لرستان و الوند را تشکیل میدهد و در بین شهرهای نهاوند، بروجرد، اراک، تویسرکان و همدان قرار گرفتهاست.
آب و هوای ملایر در گذشتههای دور بسیار متفاوت از وضعیت کنونی آن بودهاست، به طوری که اشاراتی که در کتابهای حتی چند قرن اخیر آورده شده بیانگر وجود جنگلهای انبوه و زمینهای حاصلخیز مناسب برای دامداری و کشاورزی بودهاست. حمدالله مستوفی مورخ مشهور قرن هشتم ه.ق. هنگام گذر از ملایر نوشته:
« | ملایر را جنگلی انبوه فراگرفته بود که وقتی از ملایر به نهاوند رفتم به علت انبوهی جنگل آفتابی مشاهده نمیشد. ملایر انبار انگور ایران است. | » |
در کتاب نادر شاه افشار آمدهاست که از ملایر تا نهاوند جنگلها به قدری انبوه بودهاند که آفتاب کمتر مشاهده میشدهاست. همچنین هنگام خاکبرداری در کورههای آجرپزی اطراف شهر در عمق زمین آثار رودخانه و ریشههای قطور درختان دیده میشود و سنگوارههای گوناگونی در لایههای این خاکهای شنی و رسی به چشم میخورد. بنابراین شواهد و موقعیت کوهستانی ملایر در دوران ایران باستان آب و هوای ملایر در زمستانها سرد و پربرف و در تابستانها سبز و پر آب و پوشیده از جنگل بودهاست.
صنعت قالی بافی در ملایر از پیشینهای دور برخوردار است. اکثر قالیها در قطعات زرع و نیم زرع و دو زرعی و قالیچه هستند و به ندرت فرش بزرگ بافته میشود. در شهرستان ملایر و روستاهای اطراف تعداد زیادی به کار قالی بافی اشتغال دارند. نقشهایی که در قالیهای ملایر و روستاهای اطراف آن بافته میشود در حال حاضر بسیار کمیابند.
انواع نقشههای بافته شده در ملایر عبارتاند از نقش پیچ جوزان، پنج ستاره، گلدانی دره جوزان، مانیزان، نقش انگوری، نقش حاج خانومی، نقش بوته، نقش لچک ترنج، نقش زیرخاکی، بوته ماهی، و چهار چنگ قدیم.
یکی دیگر از صنایع دستی رایج در استان همدان گیوهبافی است که تعدادی از روستاها به تولید آن میپردازند. گیوه نوعی کفش نرم، مقاوم، سبک، خنک و ارزان است که رویه آن از نخ پنبهای تابیده شده و زیر آن از چرم و یا آجیده انتخاب میشود.
بافت زیر آجیده در علی آباد دمق از توابع ملایر رایج است. رویهٔ این کفش عمدتأ در روستاهای دهنو، نهروند، نهاوند و روستای آرتیمان تویسرکان بافته میشود.
بنا بر آثار به جای مانده در همدان کنونی و گفتههای بزرگ ترین تاریخ نگار ایران باستان هرودوت یونانی پایتخت کشور ماد هگمتانه یا اکباتان (همدان کنونی) بودهاست. بر این اساس ملایر و نواحی نزدیک به این شهر از اهمیت خاصی برخوردار بودهاند. در این دوران ملایر به علت اهمیت ترابری و جغرافیایی، موقعیتی ویژه داشت. با ورود مادها به این منطقه و تشکیل حکومت توسط آنها در ملایر نیز قلعهها و مرکزهای جمعیتی به وجود میآید که قلعهها حافظ امنیت و حکومت بودند و مرکزهای جمعیتی روستاهایی کوچک بودند که با توجه به حاصل خیزی ملایر و آب و هوای مناسب آن به دامداری، کشاورزی و صنایع ابتدایی مشغول بودند همانند روستای انوج، می آباد، داویجان، گوراب، شهر خرابه دهنو و جلگه شورکات آورزمان.
دژها و قلعههای ملایر که اکنون دژ گوراب و قلعه نوشی جان و قلعه انوج از آنها باقی مانده اهمیت بسیاری در حکومتهای پیش از اسلام داشتهاند. پیرنیا(مشیرالدوله) در کتاب ایران باستان چنین مینویسد:
« | شاهان اشکانی در همدان به سر میبردند و در مواقع خطر برای حفاظت پادشاهی همدان را ترک کرده و به ملایر و دژهای مستحکم آن روی میآوردهاند. | » |
ملایر پیش از ساسانیان جزو حوزه اکباتان و در دوره ساسانیان یکی از نواحی نهاوند بودهاست. از حوادث مهمی که در عهد ساسانیان در ملایر اتفاق میافتد یکی شکست خسرو پرویز از بهرام چوبینه در ناحیه شهر کنونی ملایر و دیگری مخفی شدن یزدگرد سوم هنگام حمله اعراب در قلعهای بر کوهی در چند کیلومتری شهر کنونی ملایر که هنوز به کوه یزدگرد مشهور است، میباشد.
بهرام چوبین سردار نام آور خسرو پرویز پس از بدست آوردن پیروزیهای بسیار در خاک روم بر شاه خود شورش میکند و در جنگی که در ناحیه شهر کنونی ملایر اتفاق میافتد خسرو پرویز شکست میخورد و به روم فرار میکند. بهرام چوبینه بنا بر رسم آن دوران برای گرامی داشت این پیروزی بزرگ قلعه چوبینه را در این محل احداث میکند. شکارگاه بهرام چوبینه نیز در همین ناحیه بودهاست. بعدها در دوره قاجار شهر دولت آباد را در همین قلعه بنا کردند. این قلعه تا حدود چهل سال پیش هنوز باقی بود.
در ده کیلومتری جاده ملایر به سمت استان لرستان کوهی ست بنام یزدگرد که آثار قلعهای مخروبه بر آن هنوز باقی است. در تاریخ آمدهاست که یزدگرد سوم آخرین شاه ساسانی هنگامی که از اعراب در مداین شکست خورد برای تجدید قوا و جمع آوری لشکر به حوالی نهاوند گریخت. از آنجا که ملایر در آن زمان یکی از نواحی نهاوند بوده این نام گذاری بی حکمت نبوده و این مکان آخرین پناهگاه یزدگرد سوم بودهاست. انوج نیز یکی از روستاهای بسیار قدیمی آن میباشد که دارای قلعهای بسیار قدیمی بنام قلعه انوجاست که متاسفانه مورد بی مهری سازمان میراث فرهنگی است و در حال نابودی کامل است. به نظر میرسد این قلعه مربوط به دوره اشکانی باشد. پیدایش ملایر از دوره قاجاریه و با اهتمام شاهزادگان قاجار آغاز شده و توسعه یافته و بنای شهر فعلی ملایر با حکومت فتحعلی شاه قاجار در سال ۱۱۸۸ هجری مقارن است که از سوی محمدعلی میرزا دولتشاه ساخته شده و نخست به نام بانی آن دولت آباد خوانده میشد که پس از انقراض دودمان قاجار، در زمان حکومت خاندان پهلوی به ملایر تغییر نام داد.[۴]
و روزبهانی قهرمان 5 دوره مسابقات جهانی کشتی ناشنوایان و کم شنوایان
شهرستان ملایر با توجه به قدمت تاریخی خود دارای جاذبههای گردشگری متعددی میباشد که از جمله میتوان موارد زیر را یاد آور شد:
این خانه در بلوار سیف الدوله ملایر واقع شدهاست که متعلق به مرحوم عبدالصمد منصوری است ودارای ساختمانی در حدود ۲۸۵۰ متر است. زیر بنای ساختمان ۴۷۰ متر وحیاط آن ۲۳۸۰ متر است. این بنا در دو طبقه ساخته شده که طبقه زیرین تمامأ با طاقهای ضربی و خشتی ساخته شدهاست.
این تپه در ۲۵ کیلومتری جاده ملایر-همدان بر روی صخره طبیعی مشرف برجلگه شورکات قرارگرفته ودارای دیدگاه وسیع وچشم اندازی زیباست که بدون شک درهزاره اول ق.م بعلت سرسبزی وطراوات خاصی که این جلگه داشته موردتوجه اقوام ماد قرارگرفتهاست چیزی که براهمیت این تپه میافزایدمعماری آن است، چراکه معماری خاص دوره ماد و قبل از هخامنشیان را برای ما روشن میسازد. با توجه به شواهد وعناصر معماری کاوش شده ازاین تپه مادها ازآن بهعنوان قلعه نظامی استفاده میکردند.
طبق بررسیهای انجام شده توسط دیویداستروباخ باستان شناس انگلیسی درنتیجه این حفاریها، سه طبقه ۱ و۲ ۳ برای این تپه شناسایی شدطبقه اول رابه مادها ازنیمه دوم قرن هشتم تانیمه اوائل قرن ششم قبل ازمیلاد و طبقه دوم رابه هخامنشیان وطبقه سوم رابه ساسانیان نسبت میدهندبقایای آثاری که ازاین تپه بدست آمده دربرگیرنده معماری مادهاست که شامل :
قدمت هسته اولیه بازار ملایربه زمان شیخ الملوک (فرزندفتحعلی شاه قاجار) میرسدکه شامل دو راسته شمالی جنوبی وشرقی غربی میباشدسبک معماری آن اصیل وسنتی است وسخت تحت تاثیرالگوهای بازار دوره صفویه وزندیه (بازاروکیل) قرارگرفتهاست بازارملایربه شیوه خطی وارگانیک ساخته شده ودارای در ورودی است.بازاراصلی دردوره شیخ الملوک بناشده وافرادی چون مهرعلیخان وابوالقاسم خان نوردی ومیرفتاح آن راگسترش دادهاند.
درقسمت انتهایی وشمال شرقی بازارخان کاروانسرای خان میباشد. در دوره قاجاریه حوضی در وسط مهمانسرا بوده و در قسمت شمال غربی این سرا برف انداز واقع شدهاست که اختصاص به ریختن برفهای بام داشتهاست.
به کاروانسرای حلاجها معروف است که درغرب راسته اصلی بازارملایرتوسط دالانی با طاق ضربی به آن متصل شده وسایرکاروانسراها باآجرخشت وملاط گل ساخته شدهاست.
بنیانگذارآن شیخ الملوک بوده این کاروانسرا درشمال غربی راسته اصلی بازارتوسط شیخ الملوک ساخته شده که قدیمترین کاروانسرای بازارملایربوده ودرحال تخریب میباشد.
دریاچه مصنوعی و مجتمع تفریحی کوثر در ابتدای ورودی شهرستان ملایر جنب میدان کوثر احداث شدهاست، و شامل دریاچهای مصنوعی به مساحت تقریبی ۲ هکتار، باغ پرندگان، ،سکوی چشمانداز، آبشار، مسجدکوثر، مجموعه فرهنگی وامکانات قایقرانی است.
باغ سیف الدوله یا بوستان سیفیه یکی از قدیمیترین بوستانهای طبیعی غرب کشور بوستان سیفیه ملایر است که در سال ۱۳۰۴ توسط سیف الدوله (نوه فتحعلی شاه) در زمان حکومتش بر ولایت ملایر و تویسرکان احداث شدهاست. این بوستان در شمال شرقی ملایر و در دامنه کوه گرمه قرار گرفته و در مساحتی در حدود ۱۰ هکتار بنا شدهاست. این بوستان دارای درختان چنار کهنسال برای ایجاد سایه، حوضچهها و آبنما و جنگل مصنوعی بر روی تپهها است.
بوستان سیفیه دارای دو استخر و مسجدی است که توسط سیف الدوله احداث شدهاست و ساختمانی که ظاهرأ محل سکونت بانی آن بودهاست. این پارک به شکلهای صلیبی وبیضی ساخته شدهاست و آب مورد نیاز آن از طریق احداث قناتی در ۸ کیلومتری زرک توسط مقنیان یزدی از کوههای اطراف به محوطه پارک انتقال یافت.
مقبره سیف الدوله از نوع مقابر غیر مذهبی است و دارای پلان چهار ضلعی شکل است. چهار ضلعی گنبد دارای پیشینه دو گانهاست که یک بخش آن همان آتشکده ساسانیان و یا چهار طاق است و یکی به دوره قاجاریه و حتی بعد از آن میرسد. در این مقبره علاوه بر قبر سیف الدوله، قبر امیرالمؤید و نوه سیف الدوله و هفت قبر دیگر وجود دارد.
تپه سیاه چقا با ارتفاعی در حدود ۱۲ متر در ۲۵ کیلومتری ملایر در نزدیکی روستای سیاه چقاواقع شدهاست. سفالهای سطحی آن نشان دهنده قدمت این مکان باستانی تا هزاره اول قمری است.
تپه پری معروف به قلعه بلنده در مرکز روستای پیروز یا همان پری واقع است ابتدا در سال ۱۳۴۸ توسط آقای علی حاکمی مورد کاوش باستان شناسی قرار گرفت و در آن تداومی از آثار و تدفینهای دوره مفرغ مربوط به نیمه هزاره سوم ق.م میلاد معرفی شد. اما آثار نفیس و با ارزشی از دوره اشکانی نیز در گزارش ذکر شدهاست مطالعات اخیر در این تپه توسط سازمان میراث فرهنگی همدان از سال ۱۳۸۴ شروع ودر نتیجه تاکنون قدمت استقرار در این محوطه مهم تا ۲۹۰۰ ق.م محقق شدهاست. در خصوص منشاء نژادی , نتایج مطالعات نشان میدهد که اولین ساکنان این محوطه گروهی از اقوام دامدار ی بودند که در پایان هزاره چهارم از مناطق جنوبی آذربایجان در نزدیکی رود ارس به طرف جنوب کوچیدند و تاکنون بیش از ۹۵ زیستگاه این گروه جمعیتی در دشتهای همدان شناسائی شدهاست. از دیگر مکانهای مهم وهمزمان با این تپه میتوان به تپه گوراب , کلان , پاقلعه , توپراق قلعه و رضوانکده اشاره نمود.همچنین در چند سال اخیر کاوشهای باستان شناسی راجع به نفوذ این قوم در تپههای کلان وگوراب وپیسا در همدان انجام شدهاست.این تپه در محل زادگاه کریمخان زند (وکیل الرعایا) واقع گردیدهاست.
تالاب فصلی و طبیعی آقا گل در حد فاصل استان مرکزی و استان همدان، و در یک کیلومتری جنوب شرقی روستای کرد خور (اسلام آباد) قرار دارد که از بخش جوکار قابل دسترسی است. آب این تالاب از حوضه رودخانه قره چای در دشت کمیجان تأمین میشود.
آبگیری تالاب از اواخر آذر ماه آغاز و تا اواسط خرداد ماه پایان میپذیرد. وسعت آن در حدود ۶۰۰ هکتار است و عمق آن از ۱ تا ۶ متر متغیر است. این تالاب در مسیر مهاجرت پرندگان شمالی که از روسیه، قفقاز و شبه جزیره اسکاندیناوی جذب این تالاب میشود قرار دارد که عمده آنها اردک، غاز، فلامینگو، مرغ باران و حواصیل هستند.
مطالعات باستان شناسی نشان میدهد که از دوره مس وسنگ قدیم حدود (۵۵۰۰ ق.م) گروهی در محل فعلی تپه گوراب ساکن شدند که سفالهای آنان با بخشی از سفالهای ساکنان اولیه گیان در طبقه V a قابل مقایسهاست بعد از آن در دوره گسترش فرهنگی اوروک به داخل زاگرس این مکان یکی از هشت کانون اصلی اقتصادی اوروکیها در منطقه بدل میگردد که کار و فعالیت اصلی آنها جمع آوری کالاهای مورد نیاز تمدن اوروکی در جنوب بین النهرین بود از دیگر این کانونهای اقتصادی فرامرزی در حدود ۳۲۰۰ ق.م میتوان به طبقه ۵ در گودین تپه به فاصله ۸۰ کیلومتری در غرب گوراب اشاره نمود. پس از آن گروهی از مهاجران دامداری که قبلا در گوراب از آنها یاد شد در این مکان مستقر شدند. به نظر میرسد تداوم استقرار در این مکان تا دوره اخیر اسلامی وجود داشته لکن به خاطر ساخت یک قلعه مستحکم در دوره اشکانی بخش زیادی از این آثار فرهنگی تخریب شد اما پس از آن آثار دوره اشکانی و ساسانی ودوران اسلامی بر روی قلعه قابل مطالعه بر جای ماندهاست.
از آثار تاریخی دیگر در منطقه میتوان به قلعه چوبین و مقبره مجاور اشاره کرده که با نامهای قلعه بلنده و امام زاده غریب شناخته میشوند. نام گوراب به علت حمله اعراب به ایران به جوراب تغییر یافتهاست. در شاهنامه فردوسی از گوراب به نیکی نام بردهاست که نشان از قدمت آن دارد.
برج سامن در ۴۰ کیلومتری جنوب شهرستان ملایر در روستای بید کرپه وسطی قرار دارد. این برج خشتی و گلی در محله چال خانقلی شهر واقع شدهاست و قدمت ان به حدود ۷۰۰ سال قبل میرسد. این برج دارای حدود ۱۶ متر ارتفاع و ۴ طبقهاست.
طبقه اول مستقیمأ بر روی صخره بنا شده و مصا لح آن قلوه سنگ است. طبقه دوم دارای ارتفاع ۳ متر و طبقه چهارم نیز با انواع طاقچه، شومینه، تیرکش، و سقف نظام یافتهاست و در جنگ جهانی اول در حمله روسها طبقه بالایی آن به توپ بسته شد.
قلعه سلیمان خان بوربور دارای مساحتی برابر یک هکتار است. زمان ساخت آن مشخص نیست اما از کتیبههای داخل روستا قدمت آن به ۱۲۸۵ قمری بر میگردد که مربوط به اوایل حکومت قاجار است. این قلعه دارای ۱۰ برج است که هریک از دیگری ۴۵ متر فاصله دارند.
در محوطه درونی حصار سه قلعه جداگانه وجود دارند. قلعه شمال شرقی مربوط به محمد خان زندیه و مصطفی خان زندیه بودهاست. قلعه حسین خان بوربور وسیعترین قلعه منطقهاست و دارای تزئینات آجرکاری و معرق کاری است.
این عمارت قدیمی از دوران قاجاریه باقی مانده و در خیابان شهید مصطفی خمینی ملایر واقع شدهاست. این بنا دارای سه قسمت اندرونی، حسینیه و اصطبل است که از آنها تنها بخش حسینه سالم ماندهاست. این بنا در حدود ۱۵۰ سال پیش ساخته شدهاست و دارای حوض خانه، طاق نما، دربهای چوبی ارسی و شیشههای رنگی است که در حال حاضر به موزه ملایر تبدیل شدهاست.
این منطقه حفاظت شده در شرق و جنوب شرقی ملایر از زیستگاهای مهم بز کوهی، کل، قوچ، و میش به شمار میرود. مساحت منطقه در حدود ۱۶ هکتار است که در میان دو رشته کوه بلند و از تپه ماهورهایی موسوم به کوه سرده و آهنگران تشکیل شده ودارای چشمههای دائمی و فصلی متعددی است.
سوغات ملایر شامل انگور، کشمش، شیره انگور، سبزه، خشکبار، بادام، گردو، عسل، و باسلق است. ملایر بزرگترین صادر کننده کشمش ایران و دنیا میباشد.
با عرض سلام و خسته نباشید
در معرفی شهر زبان ملایر را اشتباها یا سهوا فارسی عنوان کرده اید که متاسفانه نوعی تحریف هویتی مردم عزیز ملایر هست.مردم ملایر از دیرباز تاکنون خود را باافتخار لر میدانسته اند و همچنین تاریخ و بزرگمردانی همچون کریم خان زند که خود ملایری بوده بر لر بودن این مردم صحه گذاشته اند.در دهه های اخیر می بینیم که مردم لر بخاطر مقاصد سیاسی مورد هدف هویتی قرار گرفته اند و سعی در تحریف هویت این مردم دارند,این هجوم از طرق مختلف مانند,کلیپ,جک,فیلم های تلویزیونی,تحریف تاریخ غنی این مردم که بسیاری از انان از طرف نهادهای دولتی صورت می گیرد مانند سریالهای تلویزیونی که با نسبت دادن نقش های افراد ساده لوح و یا نقش هایی که در ان شخص لر از جایگاه اجتماعی مناسبی برخوردار نیست به تخریب مردم لر میپردازند که عده ای در این بین بجای مقابله با این روند,هویت گریز شده اند.ایا غیر از اینست که در سراسر ایران ملایریها را لر میدانند؟ایا پدران ما خودشان را غیر لر میدانند؟زبان لری نهاوند و ملایر که به ان لری ثلاثی میگویند شاید90درصد بهم شباهت دارد,چگونه امکان دارد یکی لر باشد و دیگری نه؟به عنوان یک نهاوندی که لر بودن را افتخار خود میدانم از شما خواهشمندم جلوی این هجوم فرهنگی سینه را ستبر کنید و باافتخار بر هویت تاریخی و اجدادیمان پافشاری کنید.
تشکر از شما